Poczytaj
Dzieci uczą rodziców w domu!
W odpowiedzi na zaistniałą sytuację, ale także na apel Ministra Edukacji Narodowej, a przy tym chcąc zachęcić dzieci do przebywania w domu i naukę, w ramach ogólnopolskiej akcji edukacyjnej "Dzieci uczą rodziców" Centrum Rozwoju Lokalnego przygotowało serię materiałów dydaktycznych do wspólnej domowej nauki rodziców i dzieci.
W każdą środę i każdy piątek na stronie internetowej www.crl.org.pl będą ukazywać się materiały do pobrania całkowicie za darmo. Zamieszczane lekcje będą obejmować tematykę zdrowego bezpieczeństwa, zdrowego trybu życia, promocji sportu, ekologii czy historii. Zakres tematyczny i liczba lekcji będzie zależna od rozwoju sytuacji i ewentualnej decyzji co do wydłużenia okresu zamknięcia przedszkoli i szkół podstawowych. Zapraszamy do pobrania pierwszego pakietu materiałów pn. "Jestem bezpiecznym uczeniem, jestem bezpiecznym przedszkolakiem". W paczce znajduje się prezentacja multimedialna oraz 4 zadania do wykonania.
Materiały można pobrać pod adresem:
Materiały "Jestem bezpiecznym uczniem, jestem bezpiecznym przedszkolakiem"
Łódzki Kurator Oświaty
Janusz Brzozowski
Poczytaj
"Kochana mamo,
Dziękuję, że odebrałaś mnie z przedszkola. Powrót z tobą do domu to moja ulubiona część dnia. Uwielbiam, kiedy bierzesz mnie w ramiona i mogę poczuć twój zapach. Jesteś MOJĄ mamusią, nikt nie pachnie tak jak ty. Jesteś moim wszystkim, naprawdę tęskniłem. Tak się cieszę, że znów cię widzę! Może jestem trochę płaczliwy, w końcu nie widziałem cię cały dzień, ale musisz wiedzieć, że naprawdę dobrze się bawiłem. Robiłem tyle świetnych rzeczy, po prostu teraz chcę, żebyś mnie przytulała, potrzebuję twojej maminej bliskości. Chcę znowu być takim maluchem, tulonym i kołysanym cały dzień. Dziś mogę być trochę markotny. Wiesz, mogę pomarudzić, mogę nie chcieć jeść, tak, żebyś to ty mnie karmiła łyżeczką. No jasne, że umiem używać mojego widelca ze ,ale tak lubię siedzieć na twoich kolanach i udawać, że wciąż jestem mały. Chcę też, żebyś utuliła mnie do snu. Żebyś położyła się obok mnie, żebym mógł czuć twój zapach. Może mogłabyś zaśpiewać mi piosenkę, którą śpiewałaś, gdy byłem malutki?
Mamuś, wiem, że moje pójście do przedszkola przeżywasz bardziej niż ja. Jestem twoim skarbem, kruszynką, maluszkiem, żabką, księżniczką, misiaczkiem… wiem. I muszę ci powiedzieć, że nam obojgu będzie trudno się rozstać.
Dokonałaś dobrego wyboru! Nie ma nic piękniejszego niż szansa mojego rozwoju wśród rówieśników. Zobaczysz, jeszcze zaskoczę cię mamusiu wierszykiem wypowiedzianym z pamięci, piosenką zaśpiewaną dla ciebie, rysunkiem o naszej miłości… samodzielnie ubranymi spodenkami, a może nawet uświadomię sobie, że sprzątanie po zabawie, to nie taki diabeł jak go malują.
Dzięki Tobie, mogę nauczyć się tego wszystkiego w przedszkolu. Tylko musisz wierzyć we mnie – będzie dobrze!!!
Twoje dziecko, które stawia pierwsze kroki w przedszkolu
Adaptacja w przedszkolu to burzliwy czas i ciężko stwierdzić kogo ta burza dosięga najbardziej – dziecko, rodzica czy nauczyciela? Ponieważ wrzesień nadejdzie jak zawsze szybciej niż można się tego spodziewać, już dziś warto zastanowić się jak zaplanować pierwsze dni w przedszkolu, by były one opłakane minimalną ilością łez przedszkolaków i rodziców, którzy często po raz pierwszy na poważnie rozstają się z dzieckiem.
Jakich trudności możemy spodziewać się w pierwszych dniach września z maluszkami rozpoczynającymi przygodę z przedszkolem?
Maluszki płaczą, całkiem sporo i są w ogromnym szoku, że to nie mama ani tata ociera ich łzy; histeria przybiera różne oblicza: czasem przechodzi w bunt, czasem w próbę ucieczki z sali, czasem w błagania o powrót mamy. Rodzice bywają przerażeni – nie żeby zaraz każdy, ale szczególnie mamy czasem naprawdę ciężko znoszą pierwsze rozstanie z dzieckiem. Strach rodzica przybiera różne oblicza: za długie pożegnania, pytania pełne podejrzeń. Dzieciaczki “są zielone” – niekoniecznie potrafią usiąść w kole, nie wiedzą gdzie mają miejsce zabawki i gdzie jest toaleta i z dużym prawdopodobieństwem nie zapytają o to nowo poznanego dorosłego.
Co więc ukazuje się naszym oczom – chaos, hałas i nieufni rodzice. Spokojnie! To tylko pierwszych kilka chwil. Niedługo przekonasz się, że będę płakać gdy będziesz odbierała mnie z przedszkola, bo tu naprawdę jest super.